To jest Pan Wicul. Mieszka sobie daleko,daleko nad jeziorem. Jest sam,ale nie czuje się samotny. Każdego ranka wsłuchuje się w śpiew ptaków i szum wiatru. Cieszy się słońcem,deszczem. Cieszy się każdym nowym dniem. Wicul przyjaźni się że zwierzętami z pobliskiego lasu. Ciężko pracuje:uprawia ziemię,łowi ryby. Bolą go spracowane ręce i kark. Ale Wicul nie narzeka. Uważa się za człowieka szczęśliwego. Wicul potrafi być szczęśliwy mimo wszystko.
——————————————————————————————–
This is Mr Wicul. He lives by a lake far, far away. Although he lives alone, he does not feel lonely. Every morning he listens to birds singing and to the wind rustling in the trees. He enjoys both the sunshine and the rain and relishes every new day. Wicul has many animal friends in the nearby forest. He works hard farming the land and fishing in the lake. His worn hands and neck ache, but Wicul does not complain. He considers himself a happy man and somehow is able to be joyful no matter what.
